سفر السا فیروزآذر به هیچ کجا هیچ زمان/نمایشنامه‌خوانی هیجان بسیار زیادی دارد
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نمایشنامه خوانی "هیچ کجا، هیچ زمان" به نویسندگی و کارگردانی "احمد فیاض" دیشب در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفت.
از نقاط تمایز این نمایشنامه خوانی با سایر آثار حاضر در این بخش می توان به استفاده از دکور، گریم و همچنین حرکت بازیگران اشاره کرد. حرکاتی که نمایشنامه خوانی "هیچ کجا، هیچ زمان" را کمی به نقش خوانی نزدیک کرده بود.
از نکات جالب و قابل توجه این نمایشنامه خوانی می توان به حضور ساز ابداعی "کمالین" اشاره کرد. این ساز ترکیبی نوآورانه از کمانچه و ویولن بود که توسط آرسام بابایی ساخته و در این نمایش مورد استفاده قرار گرفته بود.
احمد فیاض نویسنده و کارگردان نمایش "هیچ کجا، هیچ زمان" در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی درخصوص چگونگی شکل گیری این نمایشنامه خوانی گفت: من سالها سابقه فعالیت در عرصه رادیو را دارم و بارها نمایشنامه خوانی را تجربه کرده ام. آنچه همواره در نمایشنامه خوانی برای من به عنوان یک خلا احساس میشد استفاده خلاقانه و تازه در اثر بود.
وی افزود: از نظر من نمایشنامه خوانی نباید صرفاً یک میز و صندلی باشد. زیرا در چنین فرمی درگیری حسی بین نقش خوانان و مخاطب ایجاد نمی شود. "هیچ کجا، هیچ زمان" اثری انتزاعی است که در آن شخصیت ها در فضایی رویاگونه گذشته خود را مرور می کند. یکی دیگر از تلاش های ما استفاده درست از عناصر صوتی در جهت اثربخشی بهتر اثر بود که به خوبی توسط "آرسام بابایی" انجام شد.
این هنرمند جوان نمایش در همین راستا داد: در این نمایشنامه خوانی دو قطعه موسیقیایی "سالهای دوستی" و "امید وصال" اجرا شد و ما سعی داشتیم پایان باز و گیج کننده نداشته باشیم. پایان این اثر امیدبخش و در این جهت است که اگر امیدوارانه به زندگی نگاه کنیم همه چیز به خوبی پیش می رود.
آرسام بابایی مخترع ساز "کمالین" در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی درخصوص ریشه های اختراع این ساز گفت: حقیقتاً این ساز ترکیب کمانچه و ویولن است که بسته به نام خود به کمال گرایی اشاره دارد. خوشبختانه این ساز به خوبی مورد توجه اهالی سینما و تئاتر قرار گرفته وبعدها بهتر و بیشتر از آن خواهید شنید.
وی در ادامه اضافه کرد: این برای نخستین بار است که ساز کمالین روی صحنه تئاتر نواخته می شود اما پیش از آن در کنسرت های موسیقیایی به همراه این ساز اجراهایی را داشته ام.
السا فیروزآذر بازیگر این نمایش که به تازگی نمایش "تنهایی پر هیاهو" را روی صحنه داشته در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، درخصوص دلیل ایفای نقش در این اثر گفت: من بارها تجربه خوب نمایشنامه خوانی را داشته ام. پیشتر اکثر نمایشنامه خوانی ها در کافه ها برگزار میشد اما طی سالهای اخیر نمایشنامه خوانی پررنگ تر شده و در فضاهای بسیار بزرگی همچون سینماها میزبان مخاطبان است.
وی در همین راستا افزود: از نظر من نمایشنامه خوانی به اندازه اجرای صحنه سخت بوده و هیجانات فراوانی را به همراه دارد. بازیگر نمایشنامه خوانی یا به عبارتی نقش خوان در این عرصه تاثیرات زیادی را از مخاطب دریافت می کند و همین تاثیرات به کلیت اثر روح می بخشد.
بازیگر فیلم "ملی و راه های نرفته اش" از سختی‌های بازیگری در تئاتر گفت و خاطرنشان کرد: تئاتر سراسر هیجان، اتفاقات لحظه ای و استرس است. در تئاتر جای خطا وجود ندارد و ممکن است اتفاقی روی صحنه بیفتد که شما باید در یک لحظه آن را جمع کنید و همین عاملی شده تا من زنده بودن در صحنه را دوست داشته باشم.
