شعر یا ثارالله، با الهام از وصیت امام حسین(ع) به برادرش محمد حنفیه است
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، «یا ثارالله» شعری است از سارا جلوداریان که به سبک غزل - مثنوی و با الهام از وصیت امام حسین (ع) به برادرش محمد حنفیه در سوگ سالار شهیدان سروده شده است.
متن این شعر چنین است:
عشق با ناز نفس‌های تو آغاز شده
شعر با خلوت رویای تو دمساز شده
تو که هستی که قلم‌ها به غمت آغشته؟
هر نسیمی به ضریح و حرمت آغشته؟
شرح گلگون شدنت، در ورقی نیست که نیست
کیست آن‌کس که دلش با تو نیامیزد، کیست؟
جوشن صبر به تن کردی و راه افتادی
درس آزادگی و زهد به دنیا دادی
در رگ و خون تو، ذرات علی (ع) جاری بود
انقلاب تو، پیام آور دینداری بود
نفست عطر خوش حضرت خاتم را داشت
بوی خون، بوی عطش، بوی محرّم را داشت
وقت رفتن چه سبکبار وصیت کردی
به سراپرده ی حق، قصد عزیمت کردی
ای که از جام بلا، گشت وجودت لبریز!
گفتی از فلسفه ی واقعه ی رستاخیز
گفتی از دوزخ و فردوس و فرامین خدا
گفتی از روز جزا، روز جزا، روز جزا
گفتی از امر به معروف و نهی از منکر
گفتی از سنت پیغمبر (ص) و مشی حیدر
■■■
چه غریبانه به جولانگه طوفان رفتی
رفتی و بادیه در بادیه، سوزان رفتی
سفر حج، سفر دل، سفر آخر بود
که تو با بیرق خورشید، به میدان رفتی
راز توحید تویی، زنده ی جاوید تویی!
که شبی از نظر مرده پرستان رفتی
هیچکس مرتبه ات را به درستی نشناخت
حیف، صد حیف که ای شاه شهیدان رفتی
ته گودال، مگر جای پری رویان است؟
یوسفا! عاقبت از چاه به کنعان رفتی
سر تو، بر سر نی بود و تلاوت میکرد
مثل یک معجزه، سوگند به قرآن رفتی
جامه ی ترمه، برازنده ی این بزم نبود
با تن چاک به مهمانی یزدان رفتی
گل پرپر شده ی فاطمه، یا ثارالله!
با لب تشنه، به گلخانه ی جانان رفتی ...
