چقدر این بازی سینمایی بود!/درست مثل یک تریلر مهیج

: بازی ایران-عراق نه فقط به زعم خود کلاس فوتبال آسیا را ارتقا داد که فراز و نشیبهای فراوان این بازی بیش از هر چیز آن را شبیه به یک درام سینمایی کرده بود. درامی در گونه تریلر که پر است از تعلیق و هیجان.

به گزارش /حامد مظفری: بازی نفسگیر ایران-عراق در یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا در حالی بعد از بیشتر از 120 دقیقه و در ضربات پنالتی به سود عراق به پایان رسید که در طول بازی یکی از تماشایی ترین بازیهای تاریخ جام ملتها را شاهد بودیم.

بازی ایران-عراق نه فقط به زعم خود کلاس فوتبال آسیا را ارتقا داد که فراز و نشیبهای فراوان این بازی بیش از هر چیز آن را شبیه به یک درام سینمایی کرده بود. ایران در این بازی ابتدا از حریف جلو افتاد اما با ده نفره شدن از این تیم عقب افتاد ولی باز هم از تلاش بازنایستاد و با همین ترکیب ده نفره بیشتر از 80 دقیقه در برابر عراق یک بازی جانانه ارائه کرد و نه تنها گلهای خورده خود را در فواصل کوتاه جبران کرد که ساختاری منسجم و دقیق از فوتبالی استاندارد ارائه داد.

شاید آنها که تماشاگر این بازی بودند بیش از هر چیز به یاد آثار پرتعلیق سینماگرانی چون هیچکاک، استنلی کوبریک، برایان دی پالما، رومن پولانسکی و حتی دیوید فینچر افتادند؛ آثاری که تا آخرین دقیقه مخاطب را معطل نگه می دارند بلکه بفهمد بالاخره نتیجه چگونه رقم خواهد خورد."روانی" هیچکاک، "تسخیرناپذیران" دی پالما یا "محله چینیها"ی رومن پولانسکی شاید از بهترین نمونه های سینمایی باشند که بتوان آن را با بازی ایران-عراق شبیه سازی کرد. از نمونه های متاخر هم میتوان به قسمتهای مختلف سریالهایی چون "24"، "لاست" و حتی "فرار از زندان" اشاره کرد.

تریلری مهیج

بازی ایران-عراق یک تریلر مهیج بود؛ تریلری که هیجان در جای جای آن وجود داشت و تقریبا دقیقه ای از بازی نبود که فشار خون مخاطب به دلیل رخ دادن تعلیق، بالا و پایین نشود. همان طور که در تریلرهای تاریخ ساز سینما جای زیادی برای شرح و بسط ماجراهای فیلم قرار داده می شود بازی ایران-عراق هم شرایطی را فراهم کرد تا تقریبا تمامی بازیکنان ما از بزرگترهایی چون جواد نکونام، آندو تیموریان و رضا قوچان نژاد تا جوانترهایی چون سردار آزمون و مرتضی پورعلی گنجی شمه هایی از توانایی و استعداد خود را نشان دهند.

کافی بود علیرضا حقیقی یکی از پنالتیها را بگیرد تا آن گاه این تریلر مهیج با یک پایان خوش به انجام برسد اما خاطرات سینمایی مان می گوید تریلرهایی که نوآرمانند و با پایانی دلخراش و میخکوب کننده به انتها برسند هم جایی ویژه در حافظه می یابند. "جزیره شاتر" مارتین اسکورسیزی را به یاد بیاورید یا "دشمنان مردم" مایکل مان و البته "هفت" دیوید فینچر را تا بفهمید این پایان چقدر سینمایی بود و البته در آینده، خاطره انگیز!