پرسش هایی که مسئولین درباره برجام باید پاسخ دهند

به گزارش گروه سیاسی ، در جریان مذاکرات هسته ای که به توافق انجامید، چند سوال ذهن را درگیر خود کرده است. پرسش هایی که نیازمند پاسخگویی از سوی دست اندرکاران مذاکرات هسته ای است.

آقایان ظریف عراقچی و حتی شخص رئیس جمهوری باید به این پرسش ها پاسخ دهند چرا که طرف مقابل در حال بهره برداری از آن است و افکار عمومی داخلی هم نیازمند دریافت پاسخ قانع کننده است.

نخستین پرسش مهم و اساسی این است که آمریکا ادعا می کند و می گوید همه تعهدات خود را در قبال برجام انجام داده و حتی بیش از آنچه که تعهد داده اجرا کرده است.

جان کری وزیر خارجه آمریکا که روزهای پایانی وزارت خود را سپری می کند در گفت وگو با «فارن افرز» گفته است؛ واشنگتن علاوه بر اینکه تعهدات خود را به طور کامل انجام داده، بلکه از این تعهدات فراتر هم رفته است.

آیا واقعاً آمریکا تعهدات خود را حتی فراتر از آن در توافق هسته ای با ایران انجام داده است؟

مسئولینی که در جریان مذاکرات هسته ای قرار داشته اند باید به این ادعای جان کری که البته برای نخستین بار نیست مطرح می شود، پاسخ دهند.

مردم از خود می پرسند اگر آمریکا فراتر از تعهداتش در برجام عمل کرده پس چرا نمودی از آن در جامعه دیده و احساس نمی شود؟ نقص کار در کجاست؟
پرسش مهم دیگری که در اذهان مردم نقش بسته و در انتظار پاسخی برای آن هستند این است که آیا در جریان مذاکرات هسته ای علیرغم همه تبلیغات گسترده ای که از سوی طرف مقابل یعنی آمریکا می شد و اکنون هم می شود، مذاکرات بر اساس اعتماد بود؟

چرا این پرسش مطرح می شود، برای این که برخی مسئولین ذیربط اعتقاد داشتند ما به نتایج مذاکرات و توافق هسته ای بدبین نیستیم.

این سخن یعنی این که به طرف مقابل بدبین نیستیم و شاید هم اعتماد داریم. اگر چیز دیگری از آن برداشت می شود شما یعنی خوانندگان و مسئولین ما را از گمراهی بیرون بیاورید.

اما یک پرسش دیگر هم وجود دارد که البته رسانه های آمریکایی به تازگی روی آن مانور می دهند.

رسانه های آمریکا در برخی گزارش های خود می نویسند که احساس فریب خوردن در میان ایرانیان در جریان توافق هسته ای در حال اوج گرفتن است.

آیا دست اندراکاران مذاکرات هسته ای هم، چنین تلقی از برجام دارند یا این که اعتقاد دارند فریبی از سوی آمریکا در کار نبوده است؟

اگر این حس فریب خوردن در میان مردم شکل بگیرد، آیا عامل این فریب را آمریکا می دانند یا محتوای توافق هسته ای که از سوی دولت پذیرفته شده است؟

در هر صورت بروز حس فریب خوردن از نظر روحی روانی هم اتفاق خوبی نخواهد بود، چرا که با خود ضعف و ناامیدی را به همراه خواهد داشت.

آن روز را به یاد بیاوریم که رسماً اعلام شد توافق هسته ای به دست آمد و جمعی از مردم کشورمان و در همین تهران به خیابان ها آمدند و دست به خوشحالی زدند. یکسال از آن زمان می گذرد.

در جریان این یکسال گذشته درباره نتایج و دستاوردهای برجام بسیار سخن گفته شده است و حتی تعابیری همچون فتح الفتوح برای آن به کار رفته اما واکنشی از سوی مردم برای شادمانی حتی آن تعداد اندکی که یکسال پیش به خیابان ها آمدند، دیده نشد. آیا مردم هم پی به بی نتیجه بودن برجام برده اند؟

خوشحالی مردم اتفاق خوبی است، اما ماندگار شدن آن خوشحالی، از شادمانی مقطعی بسیار مهمتر است.

آنهایی که به جریان مذاکرات هسته ای انتقاد داشتند و هنوز هم دارند، حرف حسابشان همین بود که فریب نیرنگ و خدعه آمریکا را نخوریم و به او اعتماد و اطمینان هم نکنیم.

در این میان هشدارها، راهنمایی ها و توصیه های رهبر معظم انقلاب اسلامی اگر نبود، تبعات توافق هسته ای برای ایران بیشتر هم می شد.

هیچگاه نمی توان نگرانی های ایشان را در جریان مذاکرات هسته ای که با توصیه ها و راهکارهای کاربردی همراه بود از یاد برد.

ایشان بارها بر خدعه و نیرنگ طرف مقابل که همان آمریکاست، هشدار داده اند.

حضرت آیت الله خامنه ای در تاریخ 21/12/93 دیداری که اعضای مجلس خبرگان رهبری با ایشان داشتند، در همین زمینه فرمودند؛«تیم هسته ای که رئیس جمهور محترم انتخاب کرده انصافاً خوب، امین، مورد قبول و دلسوزند و در حال کار و تلاشند، اما با وجود این برادرانِ خوب، من نگرانم، چون طرف مقابل حیله گر و اهل خدعه و نیرنگ است و از پشت خنجر می زند.»

باید از گسترش حس فریب خوردن در میان مردم جلوگیری کرد و جای آن را به بی اعتمادی و نفرت مقدس از آمریکا داد. نفرتی که وجود دارد و باید هر چه بیشتر هم تقویت شود. این نفرت واقعی و حقیقی است.

انتهای پیام/