از هزینه 16میلیون ریالی سرویس مدرسه تا بی‌توجهی به استانداردهای آموزشی

11:15 - 11 آبان 1393
کد خبر: ۱۳۵۲۸
دسته بندی: جامعه ، عمومی
خبرگزاری میزان: کنار حیاط مدرسه ایستاده و چادرش را آنقدر روی صورتش کشیده که متوجه اشک‌هایش نشوید. شاید دلش نمی خواهد فرزندش که این روزها به شوق آموختن، همه سختی های رفتن به مدرسه را با صندلی چرخدار به جان می خرد، بفهمد مادرش چقدر برای پرداخت هزینه تحصیل وی به سختی افتاده است.

: کنار حیاط مدرسه ایستاده و چادرش را آنقدر روی صورتش کشیده که اگر متوجه لرزیدن شانه هایش نشوی، نمی توانی بفهمی گریه می کند. شاید دلش نمی خواهد فرزندش که این روزها به شوق آموختن، همه سختی های رفتن به مدرسه را با صندلی چرخدار به جان می خرد، بفهمد مادرش چقدر برای پرداخت هزینه تحصیل وی به سختی افتاده است.

همانطور که با گوشه چادر اشک هایش را پاک می کند آرام می گوید: برای تامین هزینه های سرسام آور تحصیل و سایر نیازهای فرزند معلولم؛علی، کمرم خم شده است. به عنوان مثال تنها برای استفاده از سرویس جهت رفت و آمد به مدرسه باید 16 میلیون ریال بپردازم . مکثی می کند و بعد از چند دقیقه توضیح می دهد که البته برخی از خانواده ها 6 میلیون ریال از این رقم را در هنگام ثبت نام پرداخت کرده اند، ولی من توان پرداخت این هزینه را ندارم. همسرم، من و پسر معلولم را رها کرده است و برای اینکه فرزندم بی سواد نماند همه تلاشم را برای تامین این هزینه ها می کنم.
آنگونه که مادر علی بیان می کند؛ نگهداری از فرزندش برای وی ماهانه 30 میلیون ریال هزینه دارد، به عنوان مثال خریداری و تهیه هر نسخه برای علی 6 میلیون ریال تمام می شود.

این روزها اما مادر علی باید همه ساعت های شبانه روز را صرف نگهداری از فرزندش کند، حتی زمانی که وی در مدرسه است. او که با خودروی رنوی قدیمی خود پسرش را به مدرسه می آورد،به دلیل اینکه وی علاوه بر معلولیت مبتلا به تشنج و خود ادراری نیز هست، باید تمام مدت در مدرسه بماند تا در ساعت های مختلف فرزندش را به سرویس بهداشتی ببرد.
هزینه بالای تردد و ناتوانی خانواده در پرداخت آن شاید تنها گلایه این روزهای مادر علی نباشد و پدران و مادران زیادی این روزها با یک حساب سرانگشتی از دخل و خرج خانه به این دغدغه برسند. هر چند که مدرسه با کمک شهرداری سرویسی در قالب اتوبوس را برای جابجایی این دانش آموزان در نظر گرفته است اما برای استفاده از آن خانواده ها باید در ساعت تعیین شده فرزند خود را به محل تعیین شده بیاورند تا سوار سرویس شود که این امر برای والدینی که فرزند چند معلولیتی دارند بسیار دشوار است. اگر هم بخواهیم از مقابل در خانه فرزند ما سوار سرویس شود باید همان 16 میلیون ریال را برای استفاده از این خودورها بپردازند.

40 دانش‌‌آموز و یک همیار
اینجا بزرگترین مدرسه استثنایی کشور است که اوایل مهرماه در خیابان پاسداران به طور رسمی افتتاح شده است. از مشکلات مربوط به تردد این دانش آموزان که بگذریم یکی دیگر از دغدغه های والدین در بزرگترین مدرسه استثنایی کشور نداشتن همیار است. به گفته یکی دیگر از والدین دانش آموزی که فرزند وی در مدرسه پسرانه شهید صیاد شیرازی درس می خواند، در ساعت های حضور در مرکز آموزشی باید هر 3 دانش‌آموز یک همیار داشته باشند، ولی در این مکان برای هر 40 دانش‌آموز یک همیار وجود دارد.

این در حالی است که مادران 20 نفر از دانش آموزان چند معلولیتی به دلیل نبود همیار هر روز در مدرسه حضور دارند تا فرزندانشان در موقع تشنج از ولیچر نیفتند و هنگام خود ادراری لباس خود را خیس نکنند. آن هم در شرایطی که در این مدرسه امکاناتی برای حضور مادران در نظر گرفته نشده است و آنها مجبورند با وجود سرمای هوا در حیاط بمانند.

این گلایه ها در حالی عنوان می شود که افتتاح بزرگترین مدرسه استثنایی معلول جسمی و حرکتی کشور در تهران شاید یکی از مهمترین اخبار وزارت خانه ای باشد که در خیابان سپهبد قرنی واقع شده و مسئولیت ارائه خدمات آموزشی در مقطع آموزش عمومی به افراد را بر عهده دارد. مدرسه ای که این نوید را به والدین فرزندانی که به هر دلیلی با نقص حرکتی، جسمی و ذهنی روبرو هستند می دهد که قرار است فرزندانشان از بهترین امکانات آموزشی بهره مند شوند.

مجتمع آموزشی که به گفته وجیه ‌الله پرویزی، رئیس اداره آموزش و پروش استثنایی شهر تهران 150نفر دانش آموز و معلول جسمی و حرکتی از آمادگی تا مقطع متوسطه می تواند در آن درس بخوانند. دیگر اینکه در این مدرسه 10 کلاس هوشمند و 4 کلاس مختص کامپیوتر ایجاد شده، همچنین در نظر گرفتن ارتوپدتی و فیزیوتراپی از دیگر امکانات این مجتمع آموزشی به شمار می رود. مرکزی که قرار است به باور بسیاری از افراد موجب باز شدن قفل دیگر کمبودهای مربوط به دانش‌آموزان استثنایی و رفع آنها شود. با این وجود شاید بهترین مرجع برای ارزیابی امکاناتی و ادعاهای عنوان شده والدینی هستند که فرزندانشان زندگی را در این مدارس مشق می کنند.


150دانش‌آموز معلول جسمی و حرکتی در نوبت فیزیوتراپی

برخی از والدین معتقدند که تعداد دانش آموزان در این مدرس مدارس زیاد است و با وجود 3 متخصص کاردرمان، فیزیوتراپی و گفتار درمان نمی توان فقط برای بهبود دانش‌آموزان به مدارس اکتفا کرد. به طور دقیق تر با توجه به اینکه بیش از 150 نفر دانش‌آموز در این مدرسه درس می خوانند تنها 3 نفر در روز می‌توانند از این خدمات استفاده کنند، این در حالی است که طبق برنامه ریزی ها در هر دوهفته یکبار باید این خدمات به افراد ارائه شود، بنابراین مدت زیادی طول می کشد تا نوبت به دیگر دانش‌آموزان برسد.
از سوی دیگر؛ طبق تعاریف مربوط به استانداردهای آموزشی باید در هر کلاس 4 نفر معلول جسمی و حرکتی درس بخوانند، در حالی که اکنون هر کلاس با 11 دانش‌آموز و یک معلم برگزار می شود. والدینی که فرزندانشان در این مدرسه درس می خوانند، معتقدند این امر نه تنها آموزش به فرزندان آنها را با مشکل مواجه می کند، بلکه موجب وارد شدن فشار مضاعفی به معلم و خستگی وی می شود.

به نظر می رسد در شرایطی که مسئولان شهری از ارائه سرویس رایگان به چنین دانش آموزانی سخن می گویند و اینکه امسال مدیران مدارس استثنایی شهر تهران دغدغه ای به نام سرویس مدرسه نخواهند داشت، نباید این دغدغه به مشکلی برای خانواده هایی تبدیل شود که نگرانی بزرگتری در قالب سلامت فرزندان معلول خود و آینده آنها دارند. بنابراین باید هرچه زودتر تدابیر اندیشیده شده در این زمینه اجرایی شود.

زیرا که به گفته مدیر آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران، با اجرایی شده این مورد افرادی که برای سرویس تردد فرزندشان مبلغی پرداخت کرده اند، در صورتی که شهردار تهران هزینه سرویس مدارس استثنایی را به آموزش و پرورش پرداخت کند، می تواند با مراجعه به مدارس مبلغ پرداخت شده را باز پس گیرند.

اشاره به این نکته ضرورت دارد که بر اساس سخنان، مجید قدمی؛ رئیس سازمان آموزش و پرورش استثایی در سال تحصیلی گذشته، سهم اولیای دانش آموزان استثنایی از هزینه سرویس مدارس را سه چهارم و میزان سهم پرداختی دولت یک چهارم بود در حالیکه امسال هیچ هزینه ای را آموزش و پرورش تقبل نکرده است یعنی هزینه سرویس مدارس دانش آموزان استثنایی افزون بر 270 میلیارد ریال بود که کمتر از 50 میلیارد ریال آن را وزارت آموزش و پرورش پرداخت کرده است.

با این اوصاف می توان گفت؛ این روزها چشم انتظاری پدران و مادران برای این کمک زیاد به طول انجامیده است. از سوی دیگر توجه به استانداردهای آموزشی ویژه دانش آموزان استثنایی شاید کمترین خواسته ای باشد که این والدین و فرزندان آنها از نظام آموزشی کشور دارند.

گزارش: سارا حبیب الهی


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *