امام صادق (ع) علاوه برهدایت با انحرافات نیز مبارزه کردند
سعید رضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان درباره سیره اخلاقی امام جعفرصادق(ع) گفت: ائمه معصومین(ع) از فرزندان و پیامبراسلام(ص) محسوب شده و چون معصوم هستند جایگاه ویژه‌ای دارند آنها الگوهایی برای مردم بوده و هستند از این رو توجه به سبک زندگی و سیره‌های اخلاقی آنان ویژه و ضروری است. امام صادق(ع) در برابر ستمگران از هر طایفه و رتبهاى محکم مىایستادند و این شهامت را داشتند که سخن حق را به زبان آورند و اقدام حق‌طلبانه را انجام دهند، هرچند با عکس‌العمل تندى روبه‌رو شوند. به طوری که وقای فرماندار مدینه در حضور بنی‌هاشم در خطبههاى نماز به حضرت على(ع) دشنام داد، امام چنان پاسخی کوبنده داد که فرماندار خطبه را ناتمام گذاشت و به سوی خانه‌اش راهى شد.
وی ادامه داد: امام صادق (ع) مدت ۱۲ تا ۱۵ سال با امام سجاد(ع) و بعد از شهادت جد بزرگوارش مدت ۱۹ سال با امام باقر (ع) زنـدگی کـردند و توانستند از خرمن دانش این دو بزرگوار، خوشه‌چینی کنند. مدت امامت ایشان ۳۴ سال بود.
رضایی جایگاه علمی امام صادق(ع) را مورد بررسی قرارداد و افزود: علم بىکران امامت، تربیت شاگردان و بنیان‌گذاری فکری و علمى مذهب تشیع را شکل داد و آنها در زمان ولایت این امام بزرگوار در حرکتی هوشمندانه از شرایط سیاسی زمان خود بهره بردند و منجر به توسعه علمى و پایه‌ریزى نهضت علمى شدند. اولویتها و شیوهها و اهداف و نتایج این نهضت علمى آثار و برکات بسیاری را در جهان اسلام به دنبال داشت.
وی به نتایج تربیت شاگرد از سوی امام جعفر صادق(ع) اشاره و بیان کرد: در روایات نوشته است. این میزان روایت که در زمان ولایت امام ششم(ع) استخراج شد، در زمان هیچ یک از اهلبیت (ع) بیان نشده است. اصحاب حدیث، راویان آن حضرت را با اختلاف آرا و مذاهبشان گرد آورده و عددشان به ۴هزار تن رسیده و آن قدر نشانههاى آشکار بر امامت آن حضرت ظاهر شده که دل‌ها را روشن و زبان مخالفان را از ایراد شبهه لال کرده است.
این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: عصر امام صادق(ع) هم‌زمان با دو حکومت بنی‌امیه و عباسى بود که انواع فشارها بر آن حضرت وارد مىشد، بارها ایشان را بدون آن‌که جرمى مرتکب شوند، به تبعید مىبردند. با این حال این تحلیل که حکومتگران به دلیل نزاعهاى خود، فرصت آزار امام را نداشتند و حضرت در یک فضاى آرام به تاسیس نهضت علمى پرداخت، به صورت مطلق پذیرفتنى نیست.
رضایی افزود: نهضت امام صادق(ع) به سوى حرکتى علمى سوق داده شد تا رکود و سکوت مرگبار فرهنگى و التقاط مذهبى و دینى و فرهنگی نیز زدوده شود، اما باید توجه داشت که اولویت در نهضت امام ششم(ع) بر ترویج و شکوفایی فرهنگ دینى و مذهبى و پاسخگویى به شبهات و رفع التقاط بنا شده بود. علاوه بر این، ایشان براى رفع انحرافات در دین تلاش‌های فراوانی کردند و مبارزه با برداشتهاى جاهلانه و قرائت‌های سلیقهاى از دین نیز در مکتب امام صادق(ع) جایگاه ویژهاى داشت و حضرت علاوه بر حرکت کلى و مسیر اصلی بسیاری از انحرافات را سرکوب کردند.
انتهای پیام/
